Schalkwijk is traditioneel lintdorp, ontstaan bij de inpolderingen vanaf de 11^e eeuw. Het ligt aan een lange wetering en wordt doorsneden door de spoorweg Utrecht – Den Bosch. Het dorp heeft twee kerken, een school, een kleine supermarkt, maar niet echt een kern. Maar door de kruising van wetering met spoorweg heeft het wel een leuk ‘driehoekje’. En daar ligt het straatje De Griend met Tuin Brassica, mijn woonplek.

In die tuin ben ik vaak te vinden; ik verbouw op ecologische wijze groente en fruit. Elk voorjaar, als ik weer kan zaaien en poten, ontdek ik weer hoe graag ik dit werk doe. Mijn moeder en ik verkopen de opbrengsten in onze streekwinkel. Steeds meer mensen weten die te vinden. Mijn opa en oma kochten hier een huis rond 1950. Later konden we het perceel uitbreiden. Nu is dit een oase van groen in het dorp; deels moestuin, deels natuur, boomgaard en imkerij. We stellen de tuin vaak open voor buurtbewoners en schoolklassen. Zo is het ook een ontmoetingsplek; de koffie staat (buiten corona) altijd klaar!

De scores voor deze plek in Check je plek kloppen aardig. Deze plek is niet echt op het platteland, dus logisch dat er luchtvervuiling is. De trein kun je hier ook goed horen, maar ik heb er zelf geen last van. Alleen die lage score voor bomen – dat herken ik niet. Er zijn veel bomen in onze tuin en ook bijvoorbeeld langs het spoor. Ook de griend (wilgenbosje) uit de tijd van mijn opa is nog bewaard gebleven. Het is een prachtige plek in een prachtig dorp!