Het begon allemaal met een brief aan minister-president Mark Rutte. In haar blog ‘Mama, de wereld stroomt onder’ schrijft Atlas-medewerker Dieneke Schram over haar zoontje Finn (10). Finn wil graag dat er iets gedaan wordt tegen de gevolgen van klimaatverandering. Want wat als hun huis onder water loopt? In een brief vraagt hij aan Mark Rutte om actie te ondernemen. Wekenlang vraagt Finn of er al post voor hem is. Als Dieneke begint te denken dat ze anders maar zelf een brief moet schrijven, ligt twee maanden later opeens toch een echte brief op de mat.
Als Finn uit school komt, zwaai ik blij met de brief in mijn hand. Maar, first things first, Finn zegt: ‘lees jij ‘m maar, want ik ga spelen’. Die avond probeert hij de brief zelf te lezen, maar hij vindt de woorden te moeilijk. Ik vertel wat er staat en leg uit waarom niet Mark maar een persvoorlichter de brief heeft ondertekend. Finn kijkt wat glazig. Dan zegt hij: ”Ja, maar wat gaan ze nu echt dóen?” Hij is een beetje ontevreden en niet helemaal gerust gesteld. Er zijn plannen, maar hij wil nu actie. Ik moet even aan Greta Thunberg denken, die ook actie wil zien van beleidsmakers. Bij de tekst ‘het opladen van de elektrische auto moet net zo makkelijk worden als het opladen van je mobiel’ zie ik wel een licht bij hem opgaan. Ja, daar kan hij zich iets bij voorstellen. En nog een gelukje: de nieuwe trainer van zijn voetbalteam heeft een Tesla! Voor de uitwedstrijd laatst mocht hij meerijden.
‘Mama, ik heb zo naar gedroomd’
Door de COVID-19 uitbraak lijkt het al heel lang geleden. Mark Rutte is inmiddels een nóg bekender gezicht geworden. We kijken samen naar de persconferenties en het Jeugdjournaal, waarin Mark geïnterviewd werd. De hele klimaatkwestie verschoof wat naar de achtergrond, ook in Finn’s beleving. Maar in juni bracht ik hem maar school. Ineens zegt hij : ”Mama, ik heb zo naar gedroomd. Het regende heel hard en alles stroomde over. Iedereen was al gevlucht en wij zaten ook in de auto om te vluchten.” Ach ja, ik herinner me vaag dat hij bij mij in bed is gekropen halverwege de nacht. ”Hoe liep het af?” vraag ik. ”Houten en Utrecht liepen onder, maar wij vluchtten naar de Utrechtse Heuvelrug.” Ja, dat kan je mooi zien op de Atlaskaart van overstromingsdieptes – daar blijft het droog!
Nou, gelukkig, geen desastreuze afloop. Toch blijven de beelden indrukwekkend, zoals laatst weer in het Jeugdjournaal. We zagen de gevolgen van de overstromingen in Frankrijk. Wat een natuurgeweld, en dat is geen droom helaas. Wat kunnen we eraan doen? Dat is geen makkelijke vraag.
Nieuwe plannen!
Finn’s nieuwe schooljaar is weer een paar maanden begonnen, in groep 8. Hij heeft nieuwe plannen – hij gaat een spreekbeurt houden over het RIVM (Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu). Het zal over COVID-19 gaan, maar ook over het klimaat. Misschien kan hij daar de Junior Atlas bij gebruiken, waar studenten van de HAS zich nu in verdiepen! Als hij maar betrokken blijft. En wie weet wat hij in de toekomst gaat doen tegen klimaatverandering. Ik zal hem coachen waar ik kan.
Over Dieneke
Dieneke Schram-Bijkerk werkt als senior milieu-gezondheidsonderzoeker bij RIVM (Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu) onder andere aan het ontsluiten van kennis en informatie op de Atlas Leefomgeving.
Lees ook de andere blogs van Dieneke:
- Wat leren mijn kinderen over plastic? (juni 2020)
- Hamsteren bij streekwinkels in coronatijd (april 2020)
- "Mama, de wereld loopt onder. Wat nu?" (februari 2020)